20-03-2014
Lief dagboek,
Ik ben vandaag weer naar opa gegaan. Helaas, het gaat alleen maar slechter met hem! Toen ik aankwam moest hij even nadenken wie ik ook al weer was. Gelukkig herinnerde hij het zich na een paar seconden weer... Daarna hebben we eerst even over koetjes en kalfjes gepraat. Plotseling begon hij te praten over een bankschroef en dat hij in een concentratiekamp had gezeten. Ik schrok me dood! Wat betekende dit?
Toen ik thuiskwam vertelde ik aan mam wat opa had gezegd. Ook zij schrok heel erg, en volgens haar was opa gewoon in de war, en moest ik er niet teveel aandacht aan schenken als hij er weer over begon.
Volgens mij heeft ze gelijk. Waarom blijft het dan toch aan me knagen?
22-03-2014
Lief dagboek,
Ik herinnerde vandaag dat ik ooit, jaren geleden, toen opa nog gezond was, hem een kistje uit de schuur heb zien halen waar hij een schrift uithaalde. Hij begon deze daarna te lezen en heel hard te huilen. Vandaag ben ik op zoek gegaan naar dat kistje en ik heb het gevonden! Ik heb het schrift eruit gehaald en ik heb het gelezen. Er stonden verschrikkelijke dingen in! En... Hij had blijkbaar NSB'ers vermoord en was echt in een concentratiekamp geweest. En wat hij daar had meegemaakt... Het is zo erg dat hij dat nu allemaal moet herbeleven. Ik hoop dat ik hem kan helpen!
25-03-2014
Lief dagboek,
Vandaag ben ik weer bij opa langs geweest. Het gaat helaas steeds slechter met hem, hij kan niet eens meer het verleden van het heden onderscheiden. Opa begon vandaag overal prikkeldraad te zien, en toen iemand kwam aanlopen was hij ervan overtuigd dat het de Duitsers waren. Maar dat was nog niet het ergste. Zoals ook al in dat schrift stond ging hij sommige andere gevangenen helpen door ze aardappelschillen te geven, maar werd hij daarvoor gestraft door met een kruiwagen met een dode jood erin door het kamp te moeten rijden. Hij bleef dat hoofd maar voor zich zien en begon te hyperventileren. Ik weet nog steeds niet waarom ik het deed, maar ik heb hem gevraagd hoe dat hoofd eruit zag en heb het nagetekend. Daarna heb ik gevraagd wat ik ermee moest doen, en daarna hebben we het begraven. Ik hoop dat dit opa een beetje rust geeft, en dat hij de herinnering los kan laten.
